Wino półwytrawne białe, czerwone lub różowe

Półwytrawność jest dosyć umownym określeniem smaku wina i zazwyczaj definiujemy ją jako smak pomiędzy wytrawnym, a półsłodkim. Ten smak zależy od ilości cukru, kwasów, alkoholu, tanin i rodzaju aromatów w winie. Dlatego same techniczne dane wina niekoniecznie mogą nam opisywać faktyczny smak wina, może się zdarzyć, że butelka z wyższym cukrem resztkowym okaże się bardziej wytrawna niż ta zawierająca mniej cukru. Tradycyjnie na winach spokojnych producenci rzadko używają określenia "półwytrawne", raczej używa się określeń "łagodne, lekkie, owocowe" itd. Dla odmiany, wina musujące stosują dość jednoznaczną nomenklaturę - „brut” oznacza wino wytrawne, półwytrawne to „extra dry”.

Wina półwytrawne białe i czerwone

Półwytrawność spowodowaną cukrem resztkowym znajdziemy w portugalskich winach Lobo e Falcão, rieslingach, szczególnie tych znad Mozeli (Nik Weis), a także włoskich czerwonych z Valpolicelli (Monte del Frà, Sant Antonio) i z południa (12e Mezzo, Epicuro). Aromatyczne odmiany, takie jak traminer, muscat czy sauvignon blanc dają nierzadko wrażenie półwytrawności dzięki słodkim nutom zapachowym.

Wina półwytrawne różowe i musujące

Wina różowe często kojarzone są jako półwytrawne lub półsłodkie, tymczasem zdecydowana większość z nich jest wytrawna. Taki rodzaj win różowych jest obecnie najmodniejszy, ale nie znaczy to, że wśród półwytrawnego różu brakuje wyboru. Jednym z najlepszych przedstawicieli takiego stylu jest Rose d’Anjou.

Jak powstają wina półwytrawne

Wina półwytrawne powstają jako zamysł winiarza, który dobiera odmianę winogron odpowiednio do klimatu i właściwości swojej winnicy. Dokonuje zabiegów przy produkcji wina, dzięki którym wino ma mniej garbników, więcej nut owocowych, niższą kwasowość lub większą słodycz.